Ik gun je even een inkijkje in mijn hoofd. Het is vanmiddag kwart over twaalf …..
“Ik ga boodschappen doen, niets meer in huis.”
“Ik heb beloofd een mail te versturen voor de Depressie Vereniging.”
“Het wordt tijd om een nieuwe advertentie te maken.”
“Mijn bed mag weer eens verschoond worden.”
“Mijn administratie stapelt zich weer zo op.”
“Ik wil een kadootje kopen voor als ik morgen op bezoek ga.”
Onrustig loop ik door mijn huis, niet wetend waar te beginnen of eerst te doen. En ondertussen kom ik nergens toe. Misschien eerst maar even een kopje koffie zetten en wat eten? Maar daar heb ik ook geen rust voor; ik moet nog zoveel doen! Dat lukt me nooit allemaal vanmiddag …
Dat ik meestal thuis werk maakt het extra ingewikkeld. Werk en privé loopt erg door elkaar. Wat ik overigens meestal heerlijk vindt. Behalve als mijn hoofd zo duidelijk de hoofdrol gaat spelen. En ik helemaal niet doe wat ik zou willen doen. Ik voel de onrust, mijn niet-gefocust zijn, ik voel me narrig en ontevreden over mezelf, dat ik zo weinig doe. Ik krijg een lichte hoofdpijn.
Dan ga ik zitten. Oh ja, het is weer zo ver! Ik ben het contact met lichaam helemaal kwijt. Ik weet nu wat te doen! Ik sluit mijn ogen en haal een paar keer heel diep en aandachtig adem. Ik voel mezelf dieper in de stoel zakken. Dan neem ik de tijd om na te gaan wat er in mijn lichaam te voelen is.
Ik voel de rust over me heen komen. Ik voel de restverschijnselen van de griep die ik de afgelopen dagen had, kortademigheid, weinig energie en een zwaar gevoel. Ik voel behoefte aan rust, even weer opladen, me ontspannen. Ik laat dit even helemaal toe. En zucht nog eens diep. “Wat wil ik al weer veel gelijk …”, denk ik bij mezelf. Ik glimlach erom, een bekend patroon van me.
Ik blijf een minuut of tien rustig zo zitten, alleen maar heel rustig ademhalen en mijn gedachten laten voor wat ze zijn. Mijn lijf ontspant steeds dieper. Het wordt alsmaar rustiger in mijn hoofd. Ik voel me tevreden en blij met mezelf, het voelt warm rond mijn hart. Wat heerlijk dat mijn lijf weer meedoet en nu even de hoofdrol speelt.