pijl

 06 - 508 31 405 of via de mail  info@elsbethstaal.nl

Rouw en verlies

Naast therapeut ben ik ook uitvaartverzorgster. De ervaringen en inzichten die ik opdoe in het begeleiden van mensen bij het afscheid nemen van een dierbare neem ik mee in mijn werk als lichaamsgericht therapeut. Een goed en passend afscheid is belangrijk. Dit geeft troost in het rouwproces dat komt na de uitvaart, als iedereen om je heen het leven weer oppakt, terwijl het voor jou dan pas begint. De impact van het verlies van een geliefde op je leven kan onverwachts en groot zijn. Het is belangrijk op een goede manier te rouwen en goed door deze periode heen te komen. Helemaal zal het verdriet niet overgaan, je leert wel om er mee leven. 

Rouwproces

Een rouwproces is heel persoonlijk en verloopt voor iedereen anders. Het kan zijn dat je een  lange weg te gaan hebt voordat je het verlies een plek kunt geven in je leven en je weer meer vreugde ervaart. Bij sommige mensen komt het verdriet met vlagen. En soms begint het echte verwerken pas na een jaar, als alle feestelijke momenten in een jaar al een keer voorbij zijn gekomen. Het verlies van een geliefde na een lang ziekbed maakt rouw anders dan na een ongeval. Het is in alle gevallen belangrijk dat je aan de ene kant het leven weer oppakt en aan de andere kant je gevoelens van verdriet niet uit de weg gaat. Het vraagt veel om goed te luisteren naar jezelf en wat je nodig hebt.

Ik wil een afspraak maken

Ondersteuning bij rouw

Ondersteuning bij het proces van rouw kan fijn en helend zijn. Je neemt regelmatig heel bewust de tijd om stil te staan bij je gevoelens van verlies en bij de gevolgen van het verlies op je leven. In de loop van de tijd zullen de mensen om je heen minder aandacht krijgen voor jouw verdriet. Terwijl jij er misschien nog wel elke dag over wilt praten. Dat kan eenzaam maken, je moet het vaak alleen doen. In alle rust en aandacht onderzoeken we hoe het met je gaat, wat je voelt en wat je nodig hebt. 

Rouw na zelfdoding

Het verliezen van iemand door zelfdoding is schokkend en ingrijpend. Het maakt het rouwen heel complex. Je gevoelens en gedachten schieten heen en weer. Verdriet, schuldgevoel, onmacht, ongeloof, boosheid en schaamte wisselen elkaar af. Vragen als “Waarom?”,  “Had ik het kunnen voorkomen?” en "Was IK niet de moeite waard om voor te blijven leven?!" houden je bezig. Op heel veel vragen komt er geen antwoord, wat het rouwen extra zwaar maakt. Praten over zelfdoding is ook niet eenvoudig. Uit angst voor het oordeel van mensen om je heen ben je misschien geneigd je mond te houden en deel je niet wat er in je omgaat. Juist het zwijgen maakt eenzaam en maakt je rouw onnodig zwaar. In deze periode van rouw na zelfdoding is het bijna altijd aan te raden om professionele hulp of steun bij lotgenoten te zoeken.

Vastlopende rouw of achterstallige rouw

Het rouwproces verloopt niet altijd zoals goed zou zijn. Het proces loopt vast, je blijft ergens steken. Soms kan deze situatie al heel lang bestaan zonder dat je er erg in hebt. Het verlies verdwijnt naar de achtergrond. Toen je als kind je moeder verloor kon je misschien niet met jouw gevoelens terecht bij je vader. Als volwassene kun je daar dan de gevolgen van ervaren, ook al besef je niet altijd dat het daarmee te maken heeft. Het is heel zinvol en helend om alsnog dit verlies te gaan voelen.